لنفوم
لنفوم
لنفوم هوچکین ,بیماری لنفوم هوچکین,لنفوم هوچکین در بارداری,علائم لنفوم هوچکین,درمان لنفوم هوچکین,درمان لنفوم هوچکین با طب سوزنی,مواد غذایی مناسب برای درمان لنفوم هوچکین,لنفوم هوچکین را چگونه درمان کنیم ، گردن درد و دیسک گردن
لنفوم چیست
لنفوم (به انگلیسی: Lymphoma) گروهی از تومورهای یاخته‌های خونی است که از لنفوسیتها به وجود می‌آید.گاهی واژهٔ لنفوم تنها به تومورهای سرطانی اشاره دارد و به همهٔ تومورها اطلاق نمی‌شود. نشانگان این بیماری شامل این موارد هستند: بزرگ شدن غدد لنفاوی که معمولاً بدون درد هستند، تب، تعرق، خارش، کاهش وزن، احساس خستگی و دیگر علائم. تعرق معمولاً در شب صورت می‌گیرد. دو گونهٔ عمدهٔ لنفوم هوچکین (HL) و غیر هوچکینی (NHL),می‌باشند. این بیماری شامل دو نوع دیگر نیز میباشد. مولتیپل میلوما و بیماری‌های پرولیفراتیو دستگاه ایمنی نیز از سوی سازمان بهداشت جهانی (WHO) جزء این دسته شناخته شده‌اند. حدود ۹۰٪ بیماران دچار لنفوسیت غیر هچکینی هستند که زیر مجموعه‌های بسیاری را در بر می‌گیرد مثل لنفوسیت جلدی سلول تی لنفوسیت زیر مجموعهٔ نئوپلاسم‌‌ها است، که به آن‌ها تومور بافت‌های خون ساز و لنفاوی می‌گویند
لنفوم غیر هوچکین
به گزارش سایت جسارت نوعی سرطان که در لنفوسیتها (سلول‌های سفید خون) ایجاد میشود. لفنوم غیرهوچکین در هر سنی می‌تواند بروز کرده و علایم آن به‌صورت بزرگی غدد لنفاوی، تب و کاهش وزن است. لنفوسیت هوچکین انواع مختلفی دارد. این بیماری به انواع مهاجم (با رشد سریع) و انواع با رشد بطئ تقسیم‌بندی شده و منشأ آن می‌تواند از سلول‌های B یا سلول‌های T باشد. لفنوم غیرهوچکین سلول B شامل لنفوسیت بورکیت، لوسمی لنفوسیتی مزمن، لنفوسیت سلول B بزرگ منتشر، لنفوسیت فولیکولر، لنفوسیت سلول بزرگ ایمونوبلاستیک، لنفوسیت پیش‌ساز سلول B و لنفوسیت سلول مانتل است. لنفوسیت غیرهوچکین سلول T شامل مایکوزیس فونگوئیدس، لنفوسیت سلول بزرگ آناپلاستیک، و لنفوسیت پیش‌ساز سلول T است. لنفومی که بعد از پیوند مغز استخوان یا سلول‌های بنیادی ایجاد میشود معمولاً از نوع سلول B است. پیش‌آگهی و درمان به نوعی بیماری و مرحله آن بستگی دارد. لنفوسیت غیرهوچکین، سرطانی است که در سلول‌های سیستم دفاعی آغاز میشود. سیستم دفاعی با عفونت‌ها و دیگر بیماری‌ها مبارزه می‌کند.
لنفوم هوچکینی
لنفومهای هاجکین (به انگلیسی: Hodgkin’s lymphoma) نوعی از لنفومها است. لنفوسیت نوعی سرطان خون است که منشأ سلول‌های سرطانی از گلبول‌های سفید خون و از گروه لنفوسیتها هستند. گرچه بیماری هاجکین ممکن است در تمامی سنین دیده شود، شایعترین سن شیوع آن بین ۱۵ تا ۳۵ سالگی و بعد از ۵۵ سالگی‌ست و در مردان شایع‌تر است.علائم ان در خواب خود را بهتر نشان می دهند
لنفوم بورکیت
لنفوسیت بورکیت (به انگلیسی: Burkitt’s lymphoma) یا سرطان لنفی یا تومور بورکیت سرطانی مربوط به دستگاه لنفاوی (مخصوصاً لنفوسیت‌های بی) است. نام این بیماری از دنیس پارسون بورکیت، جراحی که برای اولین بار در سال ۱۹۵۶ بیماری را کشف نمود، برگرفته شده است. ۲٫۳% سرطان‌های مربوط به خون لنفوسیت بورکیت هستند. افراد مبتلا به ایدز خطر آلودگی به لنفوسیت بورکیت را نیز دارند. پس از سارکوم کاپوزی لنفوسیت شایعترین سرطانی است که در افراد مبتلا به ایدز اتفاق می‌افتد و علت مرگ نزدیک به ۱۶ درصد از مبتلایان به ایدز میباشد و در ۳ تا ۴ درصد از موارد، اولین نشانه ایدز است.
لنفوم گردن
به توده های عروقی و کیستها و برجستگیهای محدوده ی گردن، توده های گردنی گفته میشود. در برخی موارد بدلیل عفونت غدد لنفاوی ،این غدد بزرگ شده و توده های گردنی را ایجاد میکنند.یکی از شایعترین علل ایجاد توده های گردنی عفونت لوزه، سینوس، دندان و بیماری سل و توکسوپلاسموز میباشد .از نظر پزشکان این توده ها بلافاصله پس از تشخیص و بروز علائم ظاهری می بایست توسط پزشک متخصص مورد معاینه قرار گیرند و بیماران نسبت به درمان این نوع توده های گردنی میبایست جدیت بسیاری داشته و آنرا سرسری نگیرند ؛ چراکه احساس برجستگی و توده ی گردنی از اولین علائم بروز سرطان میباشد که در صورت عدم تشخیص و درمان بموقع درمان مشکل شده و در بسیاری موارد مرگ بهمراه دارد. به دلیل در معرض دید بودن گردن، به راحتی وجود ضایعات و توده های گردنی در آن را می‌توان تشخیص داد.
لنفوم پوستی چیست
لنفومهای پوستی تومورهای سلول های ایمنی هستند که با واسطه تکثیر کلونال سلول های B یا T و ارتشاح آن ها در پوست مشخص می شوند. در سالیان اخیر تقسیم بندی و روش های تشخیصی این بیماری ها دچار تغییرات اساسی شده و تقسیم بندی های جدیدتری جایگزین تقسیم بندی های قدیم شده است. هدف: ارزیابی و تقسیم بندی لنفومهای پوستی با توجه به روش های تشخیصی جدیدتر روش اجرا: در طی یک دوره ده ساله تمام نمونه های بافتی بیماران در بیمارستان امام رضا (ع) و امید مشهد مورد بازنگری و ارزیابی مجدد قرار گرفت و 46 مورد با تشخیص قطعی، احتمالی و افتراقی لنفومهای پوست استخراج شد. پس از بررسی مجدد میکروسکوپی با روش های مرسوم و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و سایتوشیمی، آزمایشات ایمنوهیستوشیمی با نشانگرهای مختلف سلولی برای تایید تشخیص و تعیین نوع سلول انجام پذیرفت. یافته ها: از 43 مورد که تشخیص آن ها قطعی و نوع سلولی آن ها مشخص شد، فراوانی انواع مختلف اختلالات لنفاوی و هماتوپویتیک عبارت بودند از: 26 مورد (60.5%) لنفومهای پوستی سلول T، 6 مورد (14%) لنفومهای پوستی سلول B، 7 مورد (16.3%) پسودولنفوما، 3 مورد (7%) لوکمیاکوتیس و 1 مورد (2.2%) بیماری هوچکین ثانویه پوست. نتیجه گیری: لنفومهای پوستی سلول T شایعترین لنفومهای پوستی بوده و از این بین(Mycosis Fungoides (MF بیشترین موارد این لنفومها را تشکیل می دهد. رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی گرچه کمک فراوانی به تشخیص و تقسیم بندی این لنفومها می کند ولی با این وجود روش های معمول بررسی میکروسکوپی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و همکاری نزدیک متخصص پوست و متخصص آسیب شناسی اساس تشخیص را تشکیل می دهد.
سرطان لنفوم
سرطان لنفوم یک اصطلاح کلی برای یک گروه از سرطان‌ها است که از سیستم لنفاوی سرچشمه می‌گیرند. دو نوع اصلی از این سرطان، لنفومهای هوچکین است، که به شیوه‌ای منظم از یک گروه از غدد لنفاوی به گروه‌های دیگر گسترش می‌یابد و همچنین لنفومهای غیر هوچکین، که از طریق سیستم لنفاوی به شیوه‌ای غیر منظم گسترش می‌یابد. لنفومهای هوچکین و لنفومهای غیر هوچکین می‌تواند در کودکان، نوجوانان، و بزرگ سالان رخ دهد.
علائم لنفوم
تشخیص بیماری لنفوم تقریبا ساده است، اگرچه معمولا تشخیص آن در مراحل اولیه بیماری مورد غفلت قرار می گیرد، زیرا علائم و نشانه های اولیه بیماری با اینکه خود را خیلی زود نشان می دهند، ولی با علائم خیلی از بیماری ها مشترک هستند. بسیاری از نشانه های شایع لنفوم نظیر خستگی، تعریق شبانه، کاهش وزن بی دلیل، تب و لرز و خارش در بیماری های دیگر نیز وجود دارند و می توانند به راحتی توسط بیمار مورد غفلت قرار گیرند. معمولا اولین آگاهی از بیماری، از طریق تشخیص برجستگی و توده در گره های لنفاوی درگیر بوده است. این برجستگی ها معمولا با هر تماسی، درد می گیرند. البته در برخی موارد، برآمدگی های بدون درد می باشند، مثلا لنفوم غیر هوچکین معمولا بدون درد است. برجستگی گره های لنفاوی زیر بغل و شکم نشانه قاطع تری از لنفوم است، زیرا این نقاط در عفونت های زودگذر و سبک تر کمتر درگیر می شوند همانطور که گفتیم گره های لنفاوی به طور گسترده ای در سراسر بدن پراکنده شده اند. برخی عمیق هستند و برخی دیگر تقریبا نزدیک سطح بدن قرار گرفته اند. برجستگی های لنفوم در مناطق سطحی تر نظیر زیر بغل، کشاله ران و زیر فک معمولا قابل توجه ترند. همانطور که تب، خارش و کاهش وزن بی دلیل، از علائم مشترک بسیاری از بیماری ها بوده و تشخیص قطعی لنفوم محسوب نمی شوند، برجستگی های این نواحی نیز همیشه نشان دهنده لنفوم نیستند. خیلی وقت ها پزشک از لمس این نقاط برای تشخیص بیماری و عفونت های مختلف در شخص استفاده می کند، چرا که در زمان عفونت، لنفوسیت ها برای دفاع از بدن در این نقاط تمرکز می کنند. برای مثال برجستگی های گره های لنفاوی گردن اغلب در ارتباط با سینوزیت است. برجستگی گره های لنفاوی زیر بغل و شکم نشانه قاطع تری از لنفوم است، زیرا این نقاط در عفونت های زودگذر و سبک تر کمتر درگیر می شوند.
